Program realizowany jest przez:
KROK 7. Propozycja rozwiązania problemu
KROK 7. Propozycja rozwiązania problemu
Przykład 1
Problem marnowania jedzenia wśród uczniów Gimnazjum imienia Mikołaja Kopernika w Wysokiem Mazowieckiem, korzystających z obiadóww stołówce szkolnej, Julia Kamińska, Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Wysokiem Mazowieckiem
PROPOZYCJA ROZWIĄZANIA PROBLEMU
Cel działań:
Celem działań służących rozwiązaniu problemu jest zmniejszenie o połowę liczby uczniów niedojadających obiadów (marnujących jedzenie), w przeciągu 2 najbliższych miesięcy.
Działania służące rozwiązaniu problemu:
Działania powinny skupiać się na grupie uczniów niedojadających posiłków z powodu zbyt dużych porcji (bo uczniów, którym nie smakuje trudno będzie zmobilizować do niewyrzucania jedzenia). W tym celu należałoby poprosić kucharki o nakładanie mniejszych porcji. Jak wykazało badanie, jest to główną przyczyną marnowania jedzenia przez uczniów Gimnazjum imienia Mikołaja Kopernika w Wysokiem Mazowieckiem. Nakładanie mniejszych porcji mogłoby dotyczyć całego obiadu albo konkretnej potrawy na przykład ziemniaków, surówki, mięsa. W ten sposób uczniowie decydowaliby co i ile znajdzie się na ich talerzu, a to zmniejszy ilość wyrzucanego jedzenia. Nie ma niebezpieczeństwa, że uczniowie się nie najedzą, ponieważ ci, którzy po zjedzeniu nałożonej mniejszej porcji nadal są głodni, mogą poprosić o dokładkę obiadu (dokładki obiadu funkcjonują w gimnazjalnej stołówce).Dokładki nie wymagałyby ponoszenia dodatkowych kosztów. Jeśli prosiłoby o nie więcej osób, to wydawane byłyby z tego co pozostało w związku z nakładaniem mniejszych porcji. Taki sposób gospodarowania obiadami trwałby 2 miesiące. Po tym czasie można byłoby stwierdzić ile, jakich potraw i jakiej wielkości porcje preferują uczniowie, i na tej podstawie planować posiłki.
Potrzebne jest również w tym samym czasie ogólnoszkolna kampania poświęcona temu problemowi. Dyrektor powinien zlecić włączenie tematyki dotyczącej ograniczenia marnowania żywności w plan pracy wychowawczej i zobowiązać nauczycieli - wychowawców do przeprowadzenia zajęć na ten temat. Punktem wyjścia dla tych lekcji powinny być wyniki moich badań. Pokażą uczniom, że nie jest to problem dziejący się gdzieś tam i oglądany w programie telewizyjnym. Moi koledzy i koleżanki dzięki moim badaniom przekonają się, że problem jest tu i teraz, i dotyczy ich.
Osoby odpowiedzialne za rozwiązanie problemu:
Za rozwiązanie problemu powinni być odpowiedzialnipracownicy kuchni i dyrektor szkoły:
- panie kucharki – to one wydają posiłki i widzą ile jedzenia i jakie potrawy wyrzucają uczniowie;
- intendentka – bo to ona układa jadłospis, planuje i robi zakupy;
- dyrektor szkoły – bo jest odpowiedzialny za właściwe działanie placówki, w tym za funkcjonowanie kuchni i oszczędne gospodarowanie środkami pieniężnymi, a poza tym odpowiada za całokształt działań dydaktyczno – wychowawczych;
- nauczyciele – bo praca wychowawcza i kształtowanie określonych postaw są ich zadaniem.
Powyższa propozycja rozwiązania problemu zawiera:
- wskazanie konkretnie sprecyzowanego celu,
- próbę pokazania, w jaki sposób propozycja rozwiązania problemu bazuje na wynikach badania (podkreślone części raportu)
- opis działań mających na celu zrealizowanie celu,
- wskazanie osób odpowiedzialnych za realizację działań.
Aby w pełni zrealizować kryteria, należałoby jeszcze:
- sprecyzować role osób wymienionych jako odpowiedzialne za rozwiązanie problemu (np. co konkretnie ma zrobić intendentka, aby zrealizować cel),
- dokładniej zaplanować działania (np. stworzyć kompletną listę działań, które należałoby przeprowadzić, by zrealizować kampanię informacyjną),
- opisać zasoby, jakimi dysponują wykonawcy działań i jakie potrzebne są do realizacji tego działania.
Zwracamy uwagę, że przedstawiony zapis raportu zawiera dwie strategie rozwiązania problemu: (1) zmiana sposobu wydawania posiłków oraz (2) kampania informacyjna. W takim przypadku zachęcamy do opisania każdego rozwiązania oddzielnie - zwiększy to przejrzystość. W takim przypadku polecany byłby zapis:
- Cel 1: Dostosowanie wielkości porcji wydawanych w szkolnej stołówce w miesiącach luty-marzec 2017
- Uzasadnienie (która część badania pokazuje, że to dobry pomysł?): ...
- Działania, które zrealizują ten cel: ...
- Realizatorzy działań: ...
- Zasoby potrzebne do realizacji działań: ....
- Cel 2: Przeprowadzenie kampanii informacyjnej w mojej szkole o marnowaniu żywności w naszej stołówce do końca lutego 2017
- Uzasadnienie (która część badania pokazuje, że to dobry pomysł?): ...
- Działania, które zrealizują ten cel: ...
- Realizatorzy działań: ...
- Zasoby potrzebne do realizacji działań: ...
Przykład 2
Zajęcia wyrównawcze jako sposób polepszenia ocen uczniów na przykładzie mojej klasy, Daniel Wierciak, Gimnazjum nr 2 w Myślenicach
Propozycja rozwiązania problemu
Problem, który należałoby rozwiązać to frekwencja na zajęciach wyrównawczych. W zgromadzonych przeze mnie materiałach widać, że jest ona niska. Nawet na zajęciach z matematyki i fizyki czyli najpopularniejszych frekwencja nie powala, a jest jeszcze wiele osób, którzy nie radzą sobie z przedmiotem i nie uczęszczają na tego typu zajęcia, a przecież jak napisałem w odpowiedzi na drugie pytanie badawcze: przynoszą one efekty. Moim celem więc jest zachęcenie większej liczby osób do uczęszczania na te zajęcia.
Aby ten cel został spełniony trzeba przedstawić uczniom zadowalające wyniki z mojego projektu. Pokazują one przecież, że ponad 90% osób dostało z odpowiedzi ocenę wyższą od jedynki, a ponad połowa otrzymała ocenę dobrą i bardzo dobrą. Nauczyciele powinni również ogłosić dokładnie kiedy i w jakich godzinach odbywają się zajęcia, bo być może ktoś nie wie w ogóle, że takie zajęcia się odbywają.
Żadne postępy w rozwiązaniu tego problemu nie będą możliwe bez pomocy mojej szkoły. Dyrektor powinien wywiesić na korytarzu tablice informujące o efektach jakie przynoszą zajęcia wyrównawcze oraz wraz z nauczycielami zachęcać do uczęszczania na zajęcia. Moim zdaniem jeśli inicjatywa zostanie szybko podjęta to w ciągu miesiąca liczba uczniów na zajęciach wyrównawczych może wzrosnąć, przez co oceny z różnych przedmiotów się poprawią.Powyższa propozycja rozwiązania problemu zawiera:
- opis działań, które mogą prowadzić do rozwiązania badanego problemu,
- odwołania do wyników badań (akapit 1),
- wskazanie osób odpowiedzialnych za realizację działań.
Aby w pełni zrealizować kryteria, należałoby jeszcze:
- sprecyzować cel działań (np. zwiększenie w ciągu dwóch miesięcy frekwencji na zajęciach dodatkowych o 20%),
- sprecyzować wymienione działania - np. w jaki sposób nauczyciele mają informować o prowadzonych zajęciach, co dyrektor ma zrobić w ramach działań promocyjnych),
- opisać zasoby, jakimi dysponują wykonawcy działań (np. nauczyciele prowadzą zajęcia w średnio 5 klasach, wobec tego mogą poświęcić 3 minuty każdej swojej lekcji na reklamę zajęć dodatkowych - dzięki temu trafi ona do ok. 150 osób).
Przykład 3
Nieuczestniczenie w lekcjach wychowania fizycznego – dlaczego uczniowie nie dbają o kulturę fizyczną i coraz rzadziej uczestniczą w tych zajęciach, Aleksandra Kumorek, Gimnazjum nr 10 w Zespole Szkół Ogónokształcących nr 1 w Tarnowie
Propozycja rozwiązania problemu
Proponuję poniższe rozwiązania problemu, jakim jest nieuczestniczenie uczniów w zajęciach WF:
- często, zwłaszcza kiedy zajęcia wychowania fizycznego prowadzone są przed lub między lekcjami danej grupy, uczniowie (głównie dziewczęta) nie lubią uczestniczyć w tych zajęciach, ponieważ pocą się na nich i później, podczas lekcji czują dyskomfort – zajęcia nie powinny zbytnio forsować uczniów i nauczyciele mogliby podchodzić do każdego ucznia według indywidualnych zdolności czy predyspozycji, lub lepszym rozwiązaniem byłoby zapewnienie możliwości wzięcia prysznica po zajęciach WF
- prowadzący zajęcia często podchodzą do nich w luźny sposób – po postawieniu grupie określonego zadania nie interesują się przebiegiem lekcji, siedząc nieopodal uczniów i uzupełniając własne notatki – taka postawa również zniechęca uczniów do udziału w zajęciach – nauczyciel powinien wychodzić do uczniów z inicjatywami zajęć w terenie, czy wycieczek na strzelnicę lub kort tenisowy, mających na celu pokazanie młodzieży nieznanych im dotąd dyscyplin sportów
- ponadto nauczyciel nie powinien faworyzować w jakikolwiek sposób osoby lub grupy osób posiadających naturalne predyspozycje do lepszego wykonywania ćwiczeń– taka postawa sprawia, że słabsza część klasy czuje się gorsza i nie ma ochoty na udział w lekcji. Powinien natomiast doceniać każdy przejaw zaangażowania ucznia w ćwiczenia na zajęciach.
Najlepszym sposobem byłoby przygotowanie przez pracujących w szkole nauczycieli WF autorskich programów nauczania obejmujących zajęcia interesujące dla wszystkich uczestniczących w nich uczniów, dostosowane do wieku i możliwości fizycznych uczniów, a przede wszystkim atrakcyjne dla nich. Należałoby w nich zawrzeć nie tylko elementy powszechnie znanych dyscyplin sportowych, ale również innych dobrze wpływających na rozwój fizyczny młodych ludzi. Myślę, że elementem wychowania fizycznego w szkołach powinny być również wycieczki krajoznawcze, turystyczne do znajdujących się w pobliżu miejsc atrakcyjnych turystycznie (pasma górskie, parki narodowe itp.).Powyższa propozycja wyróżnia się bardzo dokładnym opisaniem pomysłu na rozwiązanie problemu i pokazaniem wielu aspektów tego rozwiązania - jest bardzo wartościowa..
Jednocześnie nie spełnia niestety wielu kryteriów:
- nie wskazano konkretnego celu działań (np. zwiększenie w ciągu dwóch miesięcy frekwencji na zajęciach z WF-u o 15% lub zmiana sposobu prowadzenia zajęć z WF w mojej szkole do maja 2017 r.),
- nie pokazano, jak zaproponowane pomysły wynikają z przeprowadzonego badania,
- nie opisano konkretnych działań, które trzeba podjąć, by stworzyć i wdrożyć autorskie programy nauczania (np. badanie potrzeb uczniów, zapoznanie się z podstawą programową, napisanie programu, konsultacje programu z uczniami, rodzicami i radą pedagogiczną, akceptacja programu przez dyrekcję szkoły itd.),
- nie wskazano wykonawców tych wszystkich działań oraz
- nie opisano zasobów niezbędny do realizacji działań, jakimi dysponują wykonawcy.
Wobec powyższego taki opis nie uzyskałby wysokiej oceny.